ANALİZ 2: OSMANLI'NIN YIKILIŞI 1908

Resmi tarih bize Osmanlı Devleti'nin 1922 de yıkıldığını söyler ancak bu doğru değildir. Osmanlı geleneksel yönetimi 1908 de ikinci meşrutiyet ile sonlanmış, büyük yıkım uzun sürdüğünden devletin ortadan kalkması 1920 lere kadar uzamıştır. 

Devleti bir gemiye benzetirsek; kaptan köşkü 1908 de düşmüş ve gemi yönetimi ele geçirilmiştir ancak geminin büyüklüğünden dolayı batırılışı 1908 den başlayarak 1920'lerin ortalarına kadar sürer. Bu devletin varlığının 1920’lere kadar devam ettiği anlamına gelmez; esas itibariyle çöküşün başladığı tarih olan 1908 sonrası ortada olan devlete Osmanlı devleti denemez. Karmaşanın hüküm sürdüğü etkisiz ve gücü olmayan iki padişahın ittihatçılar tarafından yönetime getirildiği bu dönemde Osmanlı Devleti topraklarının yaklaşık %80'ini kaybetmiştir.  

Osmanlı Devleti’nin 20 yüzyılın başında bir enkaz halinde olduğu doğru değildir 1908 de Osmanlı Devleti çok büyük ölçüde borçlarını ödemiş, Hicaz demiryolu gibi mega projeleri hayata geçirmiş, eğitim sistemini tamamen reforme etmiş bir durumdadır. Sanayileşme konusunda sermaye yetersizliği vardır ancak o dönem dünyada çok az ülkede gerçek anlamda sanayileşmeden ve sermaye birikiminden bahsetmek mümkündü. 

Sırasıyla gidecek olursak 1908 de İkinci Meşrutiyet'in ilanından sonra ordu ve bürokraside bütün ehil kadrolar tasfiye edilmiştir. 

1909 da Bosna Hersek Avusturya tarafından işgal edilmiş ve İttihatçı yönetim tarafından bu işgale hiçbir askeri karşılık verilmemiştir. Hemen ardından İtalya Trablusgarp'ı işgal etmiş Makedon isyanı çıkmıştır. 

1911 de başlayan bu işgal ve isyanları 1912 de başlayan Balkan Savaşı takip etmiş ve devlet yüzyıllar içinde aldığı toprakları birkaç ay içinde kaybetmiştir. 

Bu dönemde İstanbul'da başa getirdikleri göstermelik padişahın yönetiminde İttihatçılar devletin imkanlarını yağmalamak ve sonu gelmeyen siyasi tartışmalarla olan biteni seyretmekle meşguldürler. 

1912 de başlayan Balkan Savaşı ile Çatalca'ya kadar tüm Balkan toprakları kaybedilmiş, ancak Edirne'ye kadar olan bölge daha sonra karşı bir taarruzla geri alınabilmiştir. 
Ardından 1914 te Dünya Savaşı'ndan sokulan devlet tüm hazinesi yağmalanmış olduğu için salt asker gücüyle pek çok cephede imkânsızlıklar içinde savaşmış ancak sonuca engel olamamıştır. 

Gerçekte savaş olarak adlandırılan bu dönem bir paylaşım ve etnik temizlik projesinin gerçekleştirilmesinden ibarettir. Ayrıntılı incelendiğinde görüleceği gibi bu projeyi yürütenler esas itibariyle yabancılardan çok kendi içimizdeki elemanlarıdır. 

Bu dönemde resmi olmayan rakamlara göre Balkanlar ve Kafkasya'da 5 milyon civarında müslüman türk hayatını kaybetmiştir. 1924’te Türkiye nüfusunun 19 milyon olduğu göz önüne alınırsa bu o dönemki nüfusun dörtte biridir. Bugün ülke nüfusuna aynı oranlamayı yaparsak 20 milyon insana tekabül eder. 

Maalesef bu durumun sorumluları olan ittihatçılar hiçbir zaman tam anlamıyla sorgulanmamış, kendilerini kullanan güçler tarafından ortadan kaldırılan 3 lideri ise sonradan kahramanlaştırılarak Şişli'de Anıt mezarlara defnedilmişlerdir.

Ülkemizde yapılacak tüm tarih araştırmalarının ve analizlerini temel amacı 1908 - 1924 arasındaki bu büyük yıkımı ele alarak ayrıntılı şekilde aydınlatmak olmalıdır.